کنسرت عظیم اخیر مارکو پرکوویچ با نام هنری تامپسون، خواننده‌ای با گرایش‌های شدید ناسیونالیستی در کرواسی، شکاف‌های عمیق و قطبی شده در جامعه این کشور را به‌طور برجسته‌ای نمایان کرد. این کنسرت که در هپودروم زاگرب برگزار شد، با حضور صدها هزار نفر، شاهد اجرای سرودهای ملی‌گرایانه‌ای بود که برخی از آنها به عنوان نشانه‌هایی از گذشته پیچیده و بحث‌برانگیز کرواسی مطرح شده‌اند.
یکی از جنجال‌برانگیزترین المان‌های این کنسرت فریاد جمعیت همراه با خواننده برای شعار “Za dom, spremni” بود، شعاری که ریشه در سازمان اوستاشا و دوران جنگ جهانی دوم دارد و توسط دادگاه قانون اساسی کرواسی به عنوان نشانه‌ای ناسازگار با قانون اساسی شناخته شده است. این شعار و استفاده از آن در فضای کنونی باعث بروز واکنش شدید احزاب مخالف، سازمان‌های حقوق بشری و گروه‌های فعال در زمینه آشتی قومی و منطقه‌ای شده است.
از سوی دیگر، برخی از طرفداران این شعار و تامپسون، استفاده از آن را به عنوان نمادی از مقاومت و هویت ملی در دوره جنگ استقلال کرواسی تفسیر می‌کنند که بر آزادی در برابر تجاوز تأکید دارد. این موضع در تضاد با دیدگاه سازمان‌هایی مانند ابتکار حقوق بشر جوانان است که این شعار را کاملاً فاشیستی می‌دانند و اعتقاد دارند که کرواسی باید با گذشته خود به شکلی شفاف‌تر مقابله کند.
اجرای کنسرت‌های این چنینی و تقویت احساسات ناسیونالیستی در مقیاسی وسیع، به ویژه در پایگاه‌های دارای ترکیب قومی حساس، چالش‌های مهمی در روند آشتی و همبستگی ملی ایجاد کرده است. در حالی که دولت تا حدی این موضوع را نادیده گرفته و حتی برخی از مقامات دولتی با حضور در کنسرت ضمن حمایت صریح یا ضمنی، فضای سیاسی را به سمت ملی‌گرایی سوق داده‌اند، تحلیل‌گران هشدار می‌دهند که این روند می‌تواند به افزایش تنش اجتماعی و حتی بروز خشونت‌های فیزیکی منجر شود.
همزمان با این تحولات، موضوعات مهم زیربنایی مانند مشکلات اقتصادی، تغییرات اقلیمی و بحران‌های جمعیتی در کرواسی به حاشیه رانده شده‌اند و تمرکز عمومی به صحنه‌های نمایشی ملی‌گرایانه محدود شده است. تحولات اخیر نشان از یک کشور تقسیم‌شده دارد که هنوز در حال دست و پنجه نرم کردن با گذشته پیچیده و به دنبال یافتن راهی برای اتحاد است.
